Jabiru
Door: Tim
Blijf op de hoogte en volg Tim en Anita
30 September 2014 | Australië, Jabiru
Dus spul inpakken, reispapieren klaarleggen, koffers dicht en gaan met die banaan. Ontbijt was al te laat, dus van de 2x mogelijke ontbijten, 0x gehaald. Op zich ook een prestatie. Dan door naar Hertz om de auto op te halen. Internationaal rijbewijs overhandigd (dus toch niet voor niks gekocht gelukkig) en we kregen de keus: Ford Mondeo of Toyota Camry. Het eerst wat door m’n hoofd gaat is: Comfort, vering en zachte stoelen (Ford) of Betrouwbaarheid, goede motor en goed productieproces (Toyota). Deze auto moeten we een klein weekje mee, dus laten we maar beginnen met Betrouwbaarheid.
Vet leuk zo’n stuur aan de rechterkant. Het betekent alleen wel dat je bij de eerste 20 bochten of afslagen wel je ruitenwissers aandoet, in plaats van je richtingaanwijzer. Die zitten ook andersom dus. Gas en rem zitten wel aan ‘de goede kant’ en gelukkig is het een automaat...
Voor de rest rijdt het heerlijk, mooi ruime wagen, van alle gemakken voorzien en ook hier vindt Anita het weer heerlijk om nog even verder uit te rusten terwijl ik me verbaas over de hoeveelheid ‘Road Trains’ en ‘Oversize Load’ die we hier zien. Voor de rest, prachtige natuur en uit-gestrekte-lange-wegen. Je rijdt soms echt bijna 20 minuten zonder een tegenligger tegen te komen en dan zitten we nog niet eens écht in de outback. Mooi scheuren dus (Grapje natuurlijk, we houden ons netjes aan de voorgeschreven snelheid :)).
Onderweg nog even kort gestopt op een Viewing Point wat ons de eerste ‘live’ crocodile en de 2 eerste kleine kangaroos op heeft geleverd. Onderweg zijn we nog ‘door’ een bosbrand gereden, aan beide zijden van de weg was een flinke brand. Best gek, maar aan de zwartgeblakerde boomstammen te zien gebeurt het regelmatig.
Het huisje in Jabiru is echt geweldig. Het is basic en voorziet in primaire behoeftes, het heeft 1 slaapkamer, een deur naar een soort met horren afgesloten patio, waar de wastafel en de toilet zich bevindt en vervolgens achter de hor (ja buiten dus) de douche, waar een soort van golfplaten omheen staan zodat er van buitenaf niet op gekeken kan worden. Super mooi allemaal en niet eens zo heel raar om in de buitenlucht op het toilet te gaan zitten.
We zijn hier nog even naar de winkel geweest, beetje boodschappen doen en wat eten halen. Jabiru is echt een kleine gemeenschap waar iedereen elkaar kent en het zal me niet verbazen als er niet meer dan een paar honderd mensen wonen. Waar wij als dorp Glane kennen, kennen ze hier Jabiru, het enige verschil lijkt dat ze hier de oppervlakte van Enschede gebruiken om naast elkaar te wonen.
’s Avonds nog even een spelletje gedaan, waarbij Anita mij volledig ingemaakt heeft. Dus boos naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley