Lamington National Park

We worden wakker met een geweldig uitzicht. We zitten bovenop een berg en kunnen echt ontzettend ver kijken over een heuvelachtig landschap. ‘s Ochtends komen we in de badkamer en daar zien we een groot vierkant raam, dus het is even wennen om daar naar het toilet te gaan of te douchen. Maar het uitzicht is echt schitterend dus wat maakt het dan nog uit. Er lopen aardig wat oude besjes rond en wij lijken veruit de jongste te zijn van het gezelschap, als we ‘s ochtends gaan ontbijten. Het is een erg uitgebreid ontbijt waar we ons tegoed doen aan allerlei lekkere soorten broodjes, fruit, yoghurts, Engelse toestanden en nog meer andere lekker dingen. Er staat een erg aardige man bij de broodrooster machine en hij stelt zich netjes voor als Mick O’Reilly en vraagt hoe we ons brood geroosterd willen hebben. Het is een van de oude eigenaren die nog steeds af en toe meehelpt. Na het ontbijt laat Mick aan de mensen zien bij de ingang wat voor vogels er allemaal zijn in het park en heeft wat vogelvoer bij zich. Het is binnen een mum van tijd vol met fel gekleurde vogeltjes om hem heen en ook op hem zitten vogels. Sommige vogels gaan ook bij andere mensen op hun petje of hoed zitten en zijn echt niet bang. Ook organiseert Mick een wandeltocht van 2,5 uur, maar aan de snelheid te zien waarmee hij loopt, denk ik dat wij minimaal 2x zoveel kilometers afleggen in hetzelfde tijdsbestek. We besluiten dus zelf het programma nog even te bekijken en wat we kunnen doen vandaag. Er staan wel wat geinige dingen op het programma, maar het is best prijzig allemaal en niet eens zó leuk.
Er zijn veel wandelpaden hier in het regenwoud en er is ook een ‘tree top walk’ vlakbij ons verblijf. We besluiten een wandeling te maken naar watervallen die 4km verderop in het regenwoud zijn. Het begin zijn mooi aangelegd paden, tot aan de tree top walk, waar we een pad omhoog lopen over een gespannen brug tussen de bomen. De brug was niet het enige dat gespannen was moet ik zeggen. Best hoog, maar we hebben het toch maar even geflikt. Het mooi aangelegde pad gaat over in een zandige ondergrond met wortels van de bomen. De bomen en planten zijn echt ontzettend groot en we horen echt veel vogels en andere dierengeluiden terwijl we lopen. Het mooie is, we horen ze wel, maar zien maar heel af en toe een vogel. Er lopen wel wilde kalkoenen rond en we horen in de verte ook kangoeroes springen. Her en der zitten koningspapegaaien in de bomen. Wat een schitterende kleuren hebben die beesten, ze vliegen niet eens voor ons weg! Als we even later een bocht hebben genomen en een stuk lager de berg weer aflopen, komt de papegaai weer even langs. Het lijkt alsof hij elke keer kleine stukjes met ons meevliegt zodat hij ons in de gaten kan houden. Onderweg zien we veel lianen aan de bomen, sommige zijn dikker dan 20cm! Gigantisch oude dingen dus en ook sommige bomen zijn super oud. Een vrouw die tegenkomen vertelt ons dat ze bepaalde bomen hebben onderzocht in dit regenwoud en dat ze ouder zijn dan 1500 jaar. Dat is toch bijna niet voor te stellen!

Na een goede 2,5 uur lopen komen we bijna bij de watervallen aan. Het laatste stuk van het pad is erg smal en er staan scheve bomen vlak langs het pad waardoor het niet echt lekker loopt. Ook is het drassig en liggen er steeds meer keien, die door het vochtige mos zeer glad zijn. Oppassen dus, want de afgronden zijn genadeloos stijl en diep. Ik probeer hier nog wel het een en ander met de GoPro vast te leggen, maar moet m’n hoofd bij het pad houden want anders heb ik niet zoveel meer aan die filmpjes. Waar ruimte is voor hekwerk, staan er hier nu wel hekjes, maar dat zijn juist de stukken waar je het niet nodig hebt. Op de stukken waar je het nodig hebt staat het niet omdat het te smal of te scheef is.
De watervallen zijn schitterend. Het water komt ergens langs de berg naar beneden, komt op een plateau vanwaar het verder naar beneden stort de diepte in. Wij staan precies halverwege op de watervallen op het plateau. Hier liggen veel grote keien en ook ligt er her en der een omgewaaide boom. Ik klim wat rond (onder begeleiding van de al dan niet overbodige waarschuwingen van Anita(ik pas altijd erg goed op:)), we maken wat foto’s en verdedigen onze rugzak die op de grond staat tegen een zeer nieuwsgierige en lichtelijk brutale wilde kalkoen. Er staat nog 1 koppel halverwege de waterval, voor de rest zijn we compleet alleen daar. Ik heb me nog bedacht, als er iets gebeurd dan zitten we echt met een probleem, want er is geen helikopter of quad die hier kan komen. Gelukkig ging alles goed en zijn we na de picknick weer terug gelopen naar onze accommodatie. De terugtocht duurde iets langer omdat we nu wat meer bergopwaarts moesten lopen en omdat we er al wat uurtjes op hadden zitten.
Bij terugkomst hebben we op het balkon gezeten en gewacht tot de zon onder ging. Omdat we continu aan de oostkust hebben gezeten, hebben we niet veel mogelijkheden gehad de zonsondergang te zien. Nu zitten we op een berg, met uitzicht op het noordwesten. Wat een geweldige zonsondergang is dit, we zien de bergen in de verte door de afstand in een blauw paarse mist met een rood oranje wolkendek erboven! Naarmate de zon verder zakt ziet alles er roder en paarser uit, echt geweldig.
Na het eten en het wel verdiende bad, willen we de reeds met hout opgebouwde open haard aansteken op onze kamer, maar helaas is er in het hele huisje geen vuurtje te bekennen. Het is ook al te laat om nog naar de receptie te gaan om lucifers of iets dergelijks op te halen. Dan maar de koffer inpakken want morgen checken we alweer uit en gaan we naar Brisbane!