Noosa Heads (3)

Vandaag is het weer droog, yay! De receptioniste heeft ons geattendeerd op de gezellige marktjes een plaatsje verderop. Er zijn allemaal verschillende kraampjes: allerlei zelfgemaakte dingen, veel kleding, massages, veel eten (van elke werelddeel wel iets), woonaccessoires, sieraden etc etc. De marktjes zijn ook vooral voor de locals, dat maakt het extra leuk. Ik heb een mooie hanger gekocht als aandenken voor deze geweldige vakantie.

Tim heeft het leuke idee om een bootje te huren, hiervoor moeten we in Noosaville zijn. We mogen zonder vaarbewijs een bootje huren, we mogen niet op de zee varen, maar wel op de rivier. De jongen van de botenverhuur vertelt ons in twee minuten hoe het werkt, waar we op moeten letten en geeft ons een route mee. Nooit geweten dat dit ‘zomaar’ mag, super leuk dit zeg! Uiteraard heb ik ook een stuk gevaren en was wel even bang om eendjes aan te varen, maar het ging goed. Ik zit natuurlijk niet te wachten op een tweede vogelachtig drama. Onze ontzettende dubbelmaster gaat 12 km/h, op de rivier mogen we vol gas geven en in de buurt van de huizen is de maximum snelheid 6 km/h. Tsjonge, we varen langs de mooiste villa’s met ontzettende boten in de privé haven (sommigen hebben zelfs een bootgarage), erg gaaf om te zien.

Tenslotte eten we nog wat bij een ‘backpackersrestaurant’, een aanrader van de receptioniste. Het is een oud groot woonhuis omgetoverd tot restaurant, bar, guesthouse met kamers die je kan huren, relaxruimte en een ontzettend ruime veranda met terras. Er hangt een gezellige en ongedwongen sfeer. Ik probeer de laatste tijd wat meer salades enzo te eten, want vier weken bijna elke dag uit eten is echt niet gezond (wel erg lekker met die fish & chips hier, mmm…!). Een medewerker vertelt dat er gisteren een koala in een van de bomen zat, maar helaas is hij alweer weg. Jammer, want koala’s kom je niet veel meer tegen in het wild. Een jongetje dat schuin naast ons zit roept opeens: “Wow, that’t the biggest lizzard I’ve ever seen!” Ik kijk waar hij naar wijst en spring van mijn stoel, WOW!!! Dat is een joekel van een lizzard zeg, zo’n grote hadden wij ook nog niet gezien. Er lopen hier veel lizzards en gecko’s rond, dus daar schrikken we niet meer van (nou ja, ik wil nog wel eens opspringen), maar deze is we erg groot. Uiteraard maken we foto’s en we genieten verder van ons eten en hopen dat hij niet tussen onze benen doorloopt, iiehh...